8. Mila

8.  Mila

"Każda chwila to szansa, aby wszystko zmienić. "

Film pt. 8. Mila został wyreżysowany przez Curtisa Hansona. Ekranizacja powstała bazując na biografii znanego amerykańskiego rapera Marshalla Brucea Mathersa – Eminema.

Jimmy Smith mieszka w dzielnicy zwanej 8. Milą, stanowiącą granicę pomiędzy czarną i białą częścią miasta. Na co dzień pracuje w fabryce zderzaków samochodowych, ale nie lubi tej pracy. Uwielbia muzykę a dokładnie hip hop. Postanawia stanąć do hiphopowej walki na słowa – w miejscowym klubie The Shelter co tydzień odbywają się "zawody" we freestyle'owaniu, a publiczność wybiera najlepszego rapera. Jimmy'emu jest trudniej ponieważ jest biały, przez co większość ludzi odrazu go przekreśla. Gdy przychodzi mu się zmierzyć z  pierwszym przeciwnikiem nie potrafi wykrztusić słowa. Przegrany wraca do matki, która mieszka z jego młodszą siostrą i swoim chłopakiem (rówiśnikiem syna). W tym czasie w którym mieszkał z rodziną musiał dokonać wielu wyborów, mających znaczenie w jego późniejszym życiu.

Film w jakimś stopniu opiera się o biografię Eminema. Niektóre fakty z jego życia odjęto inne dodano tak by ekranizacja podobała się widzom. Dużą rolę w filmie odgrywa muzyka. Motywem przewodnim był utwór wykonany przez Eminema " Lose Yourself". Freestayle'e miały jeszcze większe znaczenie. Tworzone były  kilka chwil przed nagrywaniem sceny. Dzięki temu sceny w filmie były bardzo naturalne.

Film wyróżniony został  Oscarem – za najlepszą piosenkę (Lose Yourself) oraz nagrodą MTV Movie Award za najlepszą rolę męską.

Uważam, że warto obejrzeć ten film, gdyż jest on przeznaczony dla młodzieży i dorosłych. Dialogi wypowiadane są prostym językiem, a muzyka w tej ekranizacji jest naprawdę dobrze wykorzystana. Film uczy nas że jeśli mamy okazję spełnić swoje marzenia, osiągnąć swój cel w życiu, powinniśmy wykorzystać szansę którą dostaniemy i nie możemy dać jej odejść.

Kamila Szałkowska

Adam Bahdaj

Moim zdaniem bardzo ciekawym i młodzieżowym autorem książek jest Adam Bahdaj. Napisał wiele przygodowych książek takich jak :

-„Kapelusz za sto tysięcy” Podczas wakacji nad morzem "Dziewiątka" - główna bohaterka powieści - wpada na trop międzynarodowej afery szpiegowskiej oraz pomaga roztargnionemu wiolonczeliście odnaleźć kapelusz, który okazuje się być wart tytułowe sto tysięcy.

-„Do przerwy 0:1”  Książka opowiada o perypetiach grupki chłopców pragnących wygrać turniej drużyn podwórkowych w piłkę nożną  Okazuje się, że nie jest to takie proste, a młodzi zapaleńcy muszą przezwyciężać poważne przeszkody, czasem stwarzane przez niezbyt uczciwych dorosłych.

-„Podróż za jeden uśmiech” Poldek i Duduś mają być odwiezieni do swoich matek na wakacje do Międzywodzia, ale na skutek różnych okoliczności muszą dotrzeć z Warszawy nad morze sami. Co więcej, już na samym początku gubią pieniądze. Obrotny Poldek postanawia dotrzeć tam mimo wszystko autostopem.

-„Uwaga ! Czarny parasol!” Para nastoletnich detektywów, Kubuś i Hipcia, rozwiązuje zagadkę czarnego parasola, którego szuka wiele osób w całej Warszawie.

-„Wakacje z duchami” Książka opowiada o perypetiach grupki chłopców tropiących tajemnicze duchy w zamku, w pobliżu leśniczówki, gdzie spędzają wakacje.

Nadia Gul  

                              

Literacka Nagroda Nobla

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury jest przyznawana od 1901 roku. Jest uważna za najbardziej prestiżową międzynarodową nagrodą literacką. Literacka Nagroda Nobla została ustanowiona przez Alfreda Nobla w testamencie z 1895 roku.

Pierwszym laureatem tej nagrody został Sully Prudhomme i otrzymał 150782 koron szwedzkich. Nagrody nie przyznano siedmiokrotnie: w latach 1914, 1918, 1935, 1940-1943 i raz przyznano ja pośmiertnie.

Alfred Nobel chciał, aby nagroda trafiła do osoby, która stworzy najbardziej wyróżniające się dzieło w kierunku idealistycznym. Jako organ, który ma przyznawać nagrodę, jest Akademia Szwedzka. Składa się ona z 18 członków, którymi są szwedzcy pisarze, poeci, filolodzy i historycy. Nominacje są tajne przez 50 lat. Wszelkie nazwiska kandydatów podawane przed i po ogłoszeniu nagrody są spekulacjami.

Agata Rybicka :)

Oscary

Oscary - coroczna nagroda przyznawana przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej. Nagradzane są wstępnie nominowane filmy, których premiera nastąpiła w roku kalendarzowym poprzedzającym przyznanie nagrody. Uroczystość wręczenia Oscarów odbywa się zwykle wczesną wiosną. W tym roku nagrody zostaną przyznane 2 marca. Nagrody są przyznawane w 24 kategoriach. Najważniejsze z nich to: najlepszy film, aktor, aktorka, reżyser, efekty specjalne, dźwięk, montaż, scenariusz adaptowany i oryginalny. 
Kinga Antoniewicz

"Jutro" John Marsden

Ellie, Homer, Robyn, Lee, Kevin, Corrie i Fi to zwykła grupka znajomych ze szkoły, którzy postanawiają spędzić kilka dni w tak zwanym Piekle. To miejsce w pobliskich górach jest o tyle odizolowane od reszty świata, że bohaterowie "przegapiają" nadejście wojny z nieznanym wrogiem. John Marsden nadał powieści niezwykłego realizmu. Każdego z bohaterów możnaby dość łatwo opisać, jako "te wrażliwe, odważne, mądre lub też przebojowe", jednak każdy z bohaterów wzbudza zupełnie inne emocje, dzięki czemu czytelnik łatwo utorsamia się z którymś. Zagłębiając się dalej w lekturę jesteśmy świadkami przemiany każdego z nich. Wszyscy licealiści wykazują się ogromną odwagą. Cała seria ukazuje zetknięcie się młodych ludzi z wojną. Większość ludzi mogło widzieć ją na ekranie telewizora. A przy lekturze książki poznajemy nie tylko suche fakty o ilości zabitych itp. Widzimy jak z pozoru normalna grupa nastolatków staje się bohaterami, samodzielnie stawia czoła wojnie i niejednokrotnie pokazuje, że przewaga liczeba nie jest potrzeba, by co najmniej uprzykszyć wrogom życie.

Martyna Górna

"Wrota czasu" Ulysses Moore

Książka ,, Wrota czasu’’ autorstwa Ulyssesa Moorel opowiada o jedenastoletnich dzieciach – Julii i Jacksconie – rodzeństwie, które wprowadza się do pięknej i tajemniczej Willi Argo w miasteczku Klimore Cove w Konwalii oraz o ich nowym przyjacielu, miejscowym chłopcu o imieniu  Rick. Jak się okazuje willa kryje w sobie wiele tajemnic, jednak jedną tą najważniejszą są dziwne drzwi, których nie da się otworzyć i które w dodatku są nadpalone, podrapane i w ogóle nie pasują do reszty domu...

Książka jest bardzo ciekawa. Bardzo szybko się ją czyta. Z pewnością nie jest przeznaczona tylko dla dzieci, ale również starsi czytelnicy mogą się przy niej świetnie bawić.

Natalia Hejda

„Szkoła Uczuć” reż. Adam Shankman

Beaufort w Północnej Karolinie, szkoła średnia. London Carter i jego kumple zamierzają „przetestować” nowicjusza, co kończy się wypadkiem. London zostaje złapany przez policje i cudem unika więzienia. W ramach rekompensaty musi udzielać korepetycji uczniom szkoły podstawowej. Do tego pomagać w utrzymaniu porządku w szkole i wystąpić w wiosennym spektaklu Klubu Dramatycznego. Dzięki temu poznaje wolontariuszkę, Jamie Sullivan, która również gra w przedstawieniu. Jamie często pomaga mu w przygotowaniach do spektaklu, dzięki temu London lepiej ją poznaje. Podczas wspólnie odgrywanej romantycznej sceny następuje ich pierwszy pocałunek. Wkrótce London uświadamia sobie, że jest zakochany w Jamie.

Ich miłość zostaje wystawiona na próbę. Na jaw wychodzi fakt o śmiertelnej chorobie dziewczyny.

Czy London zaopiekuje się Jamie? Czy spędzą jej ostatnie chwile razem? Czy Jamie zdąży spełnić swoje marzenia? Odpowiedzi szukajcie w filmie.

Ekranizację warto obejrzeć, ponieważ niejednokrotnie wzrusza. Zwraca uwagę na to, jak miłość może zmieniać człowieka.

Julia Rebelka   

„Tylko ciebie chcę”- Federico Moccia

 Jest to kontynuacja pierwszej części książki pt. „Trzy metry nad niebem”, której recenzję, tak samo jak i filmu, możecie przeczytać na naszym blogu. Opowiada dalsze losy głównego bohatera, Stepa, który wrócił do Rzymu po dwuletnim pobycie w Nowym Jorku. Bohater zmienił zupełnie swój styl życia. Nie ściga się na motorach ani nie bierze udziału w bójkach. Znajduje pracę w telewizji, gdzie po raz drugi spotyka się z nowo poznaną dziewczyną, Gin. Ich pierwsze spotkanie miało miejsce na stacji benzynowej, gdy Gin próbowała ukraść mu paliwo. Bardzo dobrze się pomiędzy nimi układa. W książce musiało dojść także do spotkania starej miłości, czyli Babi. Historia tej miłości została opisana w pierwszej części książki. Młodsza siostra Babi, Gabriela, zaczyna chodzić na imprezy, pić alkohol i wracać późno do domu. Niestety nie kończy się to dla niej dobrze. Powraca także matka Stepa, która dopiero teraz zaczyna odgrywać ważną rolę w jego życiu.

Treść pierwszej części była zdecydowanie bardziej zaskakująca. W drugiej historia jest bardzo banalna i przewidywalna. Nie wciąga tak bardzo jak „Trzy metry nad niebem”. Mimo to warta uwagi ze względu na dalszy ciąg akcji.  

Weronika Rompczyk

Piraci, królewna i gladiator - mój pogląd na muzykę filmową. Kacper Nadolski

Jako, że rozpoczynam serię związaną z muzyką filmową na naszym blogu, pozwolę sobie na wstęp. Wyobraźcie sobie najlepszy film, który oglądaliście. Arcydzieło, co nie? A teraz wyrzućcie z niego wszystkie melodie i piosenki, które usłyszeliście podczas jego trwania. Tak wiem, nuda po całości. Dlatego właśnie muzyka w filmie jest tak samo ważna co scenariusz, aktorzy i scenografia. Powiem więcej, muzyka jest ponad nimi wszystkimi. Odpowiednia muzyka, oddająca aktualny charakter sceny czy całego filmu jest rzeczą niezastąpioną. Bez niej żadna scena nie byłaby pełna. Tak, to tyle z mojej strony. Każdy redaktor naszego bloga napisze coś od siebie na ten temat. To może przejdźmy teraz do najciekawszej części posta?

Moje TOP 5 filmowych piosenek i tematów muzycznych:

MIEJSCE 5

Now We Are Free - Hans Zimmer & Lisa Gerrard
Gladiator

Kto z nas nie oglądał Gladiatora? No właśnie... :D Muzyka w tym filmie jest nieziemska. Cały soundtrack do filmu jest genialny. Uwielbiam twórczość Hansa Zimmera i w tym filmie przeszedł sam siebie. Stworzył muzykę, przy której nie idzie się nie wzruszyć. Sama końcowa scena nie była tak poruszająca jak ta piosenka akompaniująca jej. Mimo wszystko, tylko miejsce piąte.

MIEJSCE 4

Up is Down - Hans Zimmer
Piraci z Karaibów: Na krańcu świata

No i znowu Hans Zimmer. Ten utwór oddaje całkowicie charakter całej serii filmów o kapitanie Jacku Sparrowie. Utwór ten towarzyszy (a może to scena akompaniuje muzyce?) mojej ulubionej scenie ze wszystkich części serii. Mowa tu o przewracaniu całego statku do góry dnem. Melodia nadała tej scenie bardzo humorystyczny akcent, jak i podniosła jej pompatyczność. To teraz czołówka ;)

MIEJSCE 3

Atlas - Coldplay
Igrzyska Śmierci: W pierścieniu ognia

Kompozycja nietuzinkowa. Jest to piosenka promująca drugą część Igrzysk Śmierci. Po długiej nieobecności Coldplay, możemy usłyszeć w piosence inspiracje swoją trzecią płytą. Po raz kolejny grupa Chrisa Martina pokazała, że potrafią trzymać w napięciu poprzez niczego niezdradzający wstęp. W refrenie zaczyna się magia. Tekst piosenki idealnie odzwierciedla charakter filmu. I do tego jest chwytliwa :D To właśnie to, co lubię w Coldplay najbardziej - oryginalność.

MIEJSCE 2

Young and Beautiful - Lana Del Rey
Wielki Gatsby

Nie skupię się tu tylko na tej jednej piosence. Dlaczego? Przecież to piękna kompozycja, tak bardzo prawdziwa i wzruszająca. Owszem, dodam też, że idealnie pasuje do filmu i jest jedną z lepszych piosenek Lany Del Rey. Jednak na uwagę zasługuje cały soundtrack do Wielkiego Gatsbiego. Zawarte są w nim wszystkie możliwe rytmy i emocje. Wystarczy popatrzeć na różnorodność artystów wykonujących te piosenki. Od pełnego mocy i majestatu Over The Love Florence + The Machine, poprzez elektroniczne, nowoczesne A Little Party Never Killed Nobody Fergie, do jazzowych i hip-hopowych kompozycji. Mimo iż nie jest to film muzyczny, nie sposób przy nim nie ruszyć się z kanapy i zatańczyć.

MIEJSCE 1

Breath of Life - Florence + The Machine
Królewna Śnieżka i Łowca

Tutaj nie mam właściwie nic do powiedzenia. Kompozycja przegenialna, pełna majestatu i mocy. Cała istota Florence Welch w jednej piosence. Lepiej charakteru tego filmu oddać się nie dało. I nie ukrywam, iż jest to jedna z moich ulubionych piosenek Florence + The Machine.

Nic więcej do dodania, mogę życzyć wam tylko miłego słuchania. Przesyłajcie nam swoje propozycje najlepszych kompozycji filmowych. Czekamy z niecierpliwością :D

Kacper Nadolski

Nagrody literackie - przegląd

ŚWIATOWE NAGRODY LITERACKIE:

• Booker Prize - prestiżowa nagroda dla autorów anglojęzycznych
• Europejska Nagroda Literacka - ma na celu prezentowanie bogactwa Europy i jej kulturową różnorodność
• Grand Prix de la Francophonie – nagroda Akademii Francuskiej dla pisarzy francuskojęzycznych
• Nagroda Kurda Laßwitza – nagroda przyznawana niemieckojęzycznym pisarzom science-fiction, od 1983 również w kategorii: „Najlepsza powieść zagraniczna”
• Nagroda Goethego – niemiecka nagroda za osiągnięcia z dziedziny literatury
• Literacka Nagroda Nobla – najbardziej prestiżowa międzynarodowa nagroda literacka
• Literacka Nagroda Europy Środkowej ANGELUS – prestiżowa nagroda literacka przyznawana autorom Europy Środkowej
• Nagroda Literacka Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie
• Nagroda Cervantesa – nagroda przyznawana pisarzom tworzącym w języku hiszpańskim
• Nagroda Goncourt – nagroda przyznawana prozaikom francuskim
• Nagroda im. Johna W. Campbella – nagroda przyznawana w kategorii najlepszej powieści SF
• Nagroda Pulitzera – amerykańska nagroda literacka
• Nagroda Stregi – nagroda przyznawana prozaikom włoskim
• Nagroda Vilenica – nagroda przyznawana pisarzom z szeroko pojętej środkowej Europy
• Nebula – międzynarodowa nagroda przyznawana przez Science Fiction and Fantasy Writers of America (SFWA) w dziedzinie fantastyki
• Premio Planeta – nagroda przyznawana corocznie za powieść hiszpańskojęzyczną
• The Costa Book Awards - jedna z najbardziej prestiżowych brytyjskich nagród literackich
• World Fantasy Award – przyznawana za twórczość fantasy
• Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Zbigniewa Herberta

POLSKIE NAGRODY LITERACKIE:

Nike

Paszport „Polityki”

Konkurs Literacki dla Polaków na Wschodzie

Nagroda „Czasu Kultury"

Nagroda Czesława Miłosza

Nagroda Fundacji „bruLionu"

Nagroda Kościelskich,

Łódzka Nagroda Literacka im. Jerzego Kosińskiego przyznawana za pośrednictwem łódzkiego miesięcznika „Tygiel Kultury"

Nagroda Wydawnictwa Zysk i S-ka oraz Klubu „Świata Książki"

Nagroda miesięcznika „Znak"

Poza tym swoje nagrody przyznają PEN Club i Fundacja Kościelskich; czasopisma, jak tygodnik „Newsweek" czy miesięczniki „Odra" i „Nowe Książki"; instytucje - np. Biblioteka Narodowa (i wydawane przez nią periodyki, np. „Literatura na Świecie") czy też promujący literaturę piękną i popularnonaukową Poznański Przegląd Nowości Wydawniczych (1993) przyznający swoje honorowe nagrody nietypowo, bo co kwartał w Bibliotece Raczyńskich. W liczbie, którą trudno precyzyjnie określić, odbywają się różnorodne konkursy i plebiscyty. Podejmowane są również inicjatywy międzynarodowe, jak np. ufundowana przez partnerskie miasta Getyngę i Toruń polsko - niemiecka Nagroda im. Samuela Bogumiła Lindego przyznawana każdorazowo dwóm autorom - polskiemu i niemieckiemu - za zasługi dla polskiej i niemieckiej literatury.

Elvis Presley

Elvis Aaron Presyley urodził się 8 stycznia 1935 roku w Tupelo. Mało kto wie, że miał on brata bliźniaka, który urodził się martwy. Żył w dość ubogiej rodzinie. Już w szkole średniej dostawał główne role w przedstawieniach, głównie w szekspirowskich. Dwa lata po rozpoczęciu swojej kariery muzycznej,  w 1956 roku zagrał w filmie Kochaj mnie czule (Love Me Tender), zapewniając producentów o swoim braku doświadczenia. Mimo negatywnych ocen krytyków, fani piosenkarza byli zachwyceni. Film już w pierwszym tygodniu zdobył 540 tysięcy dolarów zysku! Popatrzcie sami, jak można nie kochać Elvisa w takim wydaniu:

W roku 1957 Elvis wystąpił w dwóch filmach: Kochając Ciebie (Loving You) oraz Więzienny rock (Jailhouse Rock). Rola w tym drugim jest jedną z najbardziej rozpoznawanych ról Presleya. Musical przyniósł mu ogromną sławę. Poniżej najsłynniejsza scena filmu, która od zawsze kojarzona jest z Elvisem.

Zaraz potem, Presley odbywał służbę wojskową w Niemczech. Tam odwiedził go Hal Wallis, by obejrzeć scenerię w jakiej Elvis aktualnie przebywa. To co zobaczył, było inspiracją do filmu Żołnierski blues (G.I. Blues). Odniósł on ogromny sukces dzięki połączeniu muzyki, romansu i humoru. Stał się on wzorem dla kolejnych filmów kręconych w latach 60. Kolejne filmy z udziałem Presleya, Płonąca Gwiazda (Flaming Star) i Dzikus z prowincji (Wild in the Country) nie odniosły tak wielkiego sukcesu jak poprzedni. Powodem było skupienie się na fabule i mniejszej ilości piosenek, dlatego wrócono do muzycznych komedii. Mimo ogromnego sukcesu Błękitnych Hawajów (Blue Hawaii) zdaniem Elvisa, przez właśnie takie filmy traci popularność. Szczerze ich nie lubił.

W 1969 roku Elvis nakręcił Change of Habit, który był jego ostatnim filmem fabularnym w karierze. Była to rola, o jakiej zawsze marzył. Chociaż nie był to szczególnie głęboki film, to Change of Habit prezentował wiarygodną fabułę i inny niż dotychczas wizerunek Elvisa. Era musicali już się kończyła, dlatego Presley wrócił do kariery muzycznej. 

Elvis Presley jest niepodważanie legendą XX wieku, ikoną tamtych czasów. Jego wkład w historię kina, jest ogromny, gdyby nie filmy z jego udziałem to, kto wie? Może definicja musicalu nie byłaby taka sama? Szczerze żałuję, że nie pozwolono Elvisowi grać w filmach z lepszym scenariuszem, o którym zawsze marzył, lecz nigdy się go nie domagał. Mimo wszystko, dla mnie pozostanie lepszym muzykiem niż aktorem, co nie znaczy, że jego wkład w kinematografię był niepotrzebny. Bynajmniej!

Kacper Nadolski

Leonardo Gary Oldman

"Nie wystarczy chcieć być dobrym aktorem. Musisz chcieć być wielkim aktorem. Po prostu musisz tak mieć."

Leonardo Gary Oldman jest bardzo znanym brytyjskim aktorem, reżyserem, scenarzystą oraz producentem filmowym. Urodził się w 21 marca w 1958r. w Londynie.
Gary został wychowany przez matkę i dwie siostry, gdyż ojciec opuścił rodzinę. Mając szesnaście lat zakończył naukę w szkole średniej i zaczął pracę w sklepie z artykułami sportowymi, w czasie wolnym od pracy studiował literaturę, a później aktorstwo pod kierunkiem Rogera Williamsa. 

Przełom w jego karierze nadszedł, kiedy pojawił się w paradokumencie (Sid and Nancy, 1986) o tragicznym związku artysty punk-rockowego z Nancy Spungen. Kreacja pogrążonego życiowo rockmana, którą stworzył Oldman, zebrała entuzjastyczne krytyki. Zupełnie różna od poprzedniej rola pisarza, Joe Ortona, w filmie Stephana Frearsa Kij wam w oko (1987), przyniosła mu nominację do nagrody dla najlepszego aktora, przyznawanej przez Brytyjską Akademię Sztuki Filmowej i Telewizyjnej.
Gary jest znany z wielu filmów np. Drakula jako tytułowy bohater, Harry Potter i Więźień Azkabanu jako Syriusz, Leon Zawodowiec jako Stansfield oraz Batman jako Jim Gordon.

Jako Syriusz Black.

W filmie Leon Zawodowiec.

Dostał wiele nagród i nominacji, np. nagrodę Saturn – dla najlepszego aktora w filmie Drakula, Bafta – za najlepszy oryginalny scenariusz w filmie Nic doustnie oraz nominację do nagrody Oscara w filmie Szpieg jako najlepszy aktor pierwszoplanowy, MTV Movie Awards w filmie Air Force Once za najlepszą scenę walki i czarny charakter oraz nominację za najlepszy pocałunek w filmie Drakula.

Gary Oldman był czterokrotnie żonaty: z Lesley Manville , Umą Thurman i Donyą Fiorentino. W dniu 31 grudnia 2008 roku ożenił się po raz czwarty – z 19 lat młodszą piosenkarką jazzową Alexandrą Edenborough.
Gary wystąpił w reklamie ubrań z H&M oraz telefonu Nokia N93. Zagrał także w teledysku piosenki "The next day" Davida Bowie oraz "Love Kills" Joe‘go Strummera.
Aktor może nie jest bardzo młody (w tym roku będzie miał 56 lat), ale jest bardzo zabawny, potrafi się wcielać w różne role, które cieszą się dużym uznaniem i ma dystans do siebie :D

Kamila Szałkowska

Nagrody filmowe - przegląd

Nagrody filmowe – nagrody przyznawane filmom, ich twórcom i aktorom w różnych kategoriach. Są nadawane przez jury np. przez Akademię Filmową lub przez otwarty plebiscyt. Nagrody takie zwykle przyznawane są co roku w uroczysty sposób.

Oscary

BAFTA

Saturny

Złote Maliny

Teen Choice

Złote Orły

Złote Globy

Emmy

Cezary

Złote Lwy

Złote Palmy

Satelity

BIFA

Złoty Popcorn

Złoty Niedźwiedź

Grammy

Kinga Antoniewicz

„W szczękach rekina” - reż. Kimble Rendall

Film opowiada tragiczną historię, która wydarzyła się w pewnym australijskim miasteczku. Pewnego dnia spokój mieszkańców zakłóca ogromna fala tsunami. Woda zalewa doszczętnie całe miasto wraz supermarket, w którym znajdowali się główni bohaterowie. Przed samą tragedią w sklepie doszło do napadu. Bandyci, tak samo jak główni bohaterowie, przeżyli atak fali i tym samym zostali uwięzieni z napastnikami. Niestety dodatkowym niebezpieczeństwem były rekiny ludojady, które poprzez fale przedostały się do marketu. W tym samym czasie kilka osób zostało uwięzionych w podziemnym parkingu, gdzie, jak się okazało, też grasował rekin. Próbując się wydostać, próbowali różnych pomysłów, które przychodziły im do głowy. Niestety nic nie przynosiło pożądanego rezultatu. W samochodzie policjanta, uwięzionego w markecie, znaleziono broń. Czy to pomoże im przetrwać?

Film należy do kategorii horrorów. Czasem wydaje się, że wiadomo, co się stanie, a nagle akcja zmienia bieg. Polecam seans, jeżeli lubicie filmy trzymające w napięciu 

Zespół redakcyjny 

„Grizzly Park” - reż. Tom Skull

  Film opowiada o ośmioosobowej grupie nastolatków, która wpadła w konflikt z prawem. W ramach resocjalizacji muszą wysprzątać park narodowy. Ukrywa się w nim także seryjny morderca, ale nie jest on jedynym zagrożeniem. W rezerwacie czuwa głodny niedźwiedź grizzly. Dwójka podopiecznych oddala się od grupy i tym samym popełnia wielki błąd. W końcu zwierzę dociera do domku, w którym mieszkają zbuntowani uczestnicy. Niedźwiedź zabija każdego po kolei. Ocalała tylko jedna dziewczyna, ale okazuje się, że ma w planie zabić przewodnika. Niestety, kiedy próbuje zrealizować swój plan, atakuje ją niedźwiedź. Okazuję się, że zwierzak jest posłuszny ochroniarzowi parku.  

Film bardzo mi się spodobał, z biegiem akcja zaskakiwała coraz bardziej. Jest to film młodzieżowy. Nie jest straszny, mimo że należy do gatunku horroru. Przedstawia wiele ciekawych wątków i miło się go ogląda. Polecam.

Zespół redakcyjny :)

"Wołanie Kukułki" Robert Galbraith

Szczerze przyznam, że sięgnąłem po tę książkę tylko dlatego, iż na jaw wyszło jej prawdziwe autorstwo. Okazała się nim nie kto inny, jak sama J.K. Rowling, rozsławiona na cały świat za stworzenie Harry'ego Potter'a, czy ostatnio za napisanie "Trafnego wyboru". Widniejące na okładce nazwisko Galbraitha jest tylko pseudonimem, pozwalającym prawdziwej autorce sprawdzić się jako pisarka, bez medialnego szumu. Do serii książek z młodym czarodziejem mam wielki sentyment i podziwiam Rowling za jej twórczość. Dlatego postanowiłem sobie, że przeczytam wszystko, co wyjdzie spod jej pióra. Tak właśnie zainteresowałem się "Wołaniem Kukułki". Dlaczego? Bo w końcu dostałem długo wyczekiwany kryminał jej autorstwa! Sięgając po "Trafny wybór" oczekiwałem właśnie czegoś takiego z myślą, że Rowling napisałaby niesamowity kryminał (co opis na okładce jednoznacznie sugerował), a dostałem nudną, lecz ciekawą powieść obyczajową, po której został niedosyt. Lecz w końcu, jesienią zeszłego roku dowiedziałem się o książce J.K. Rowling pod pseudonimem. Z niecierpliwością wyczekiwałem tłumaczenia i kupiłem książkę już w dniu jej premiery. Do lektury zachęcała już sama okładka z widniejącymi na niej zapewnieniami od wszelakich gazet czy innych autorów o genialności książki, czego sam podświadomie już byłem pewien. Powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron. W styczniowy, mroźny poranek znalezione zostaje ciało supermodelki leżące roztrzaskane na ulicy pod jej balkonem. Wszystko wskazuje na samobójstwo i z takim wynikiem kończy się śledztwo policji. Lecz bratu gwiazdy nie wystarczają wyjaśnienia Scotland Yardu. Dlatego udaje się do Cormorana Strike'a, detektywa i przyjaciela jego dawno zmarłego brata. Zleca mu na nowo po trzech miesiącach od tragedii śledztwo dotyczące śmierci jego siostry. Cormoran Strike jest weteranem wojennym bez jednej nogi i złym stanie finansowym, do tego zerwał niedawno z miłością swojego życia. Po ocenieniu materiałów dostarczonych mu przez klienta, tak jak policja stwierdza samobójstwo. Lecz bierze sprawę ze względu na brak innych zleceń i braku pieniędzy. I tak właśnie wędrujemy po chłodnym Londynie wraz z Cormoranem i jego tymczasowej sekretarce Robin, szukając dowodów na morderstwo. Akcja toczy się głównie od przesłuchania do przesłuchania coraz to nowych świadków, nie uzyskując jednoznacznej odpowiedzi na nurtujące nas pytanie: czy to było morderstwo, a jeśli tak to kto zabił? Pomiędzy wszystkimi intrygami możemy domyślać się tylko, jaka jest prawda. Takiego zakończenia nie spodziewał się nikt. Ta mająca 450 stron książka nie pozwala nam się oderwać od akcji. Na pewno spodoba się miłośnikom Harry'ego Potter'a, wyczują tu lekkość pióra Rowling. Serdecznie polecam wszystkim miłośnikom kryminałów.

Zespół redakcyjny ;)