Dawca - Lois Lowry

Dawca - Lois Lowry

               Książka ,,Dawca" autorstwa Lois Lowry jest pierwszą z czterotomowej serii. Zaintrygowała mnie już z samego początku. Ciekawy pomysł, dobre wykonanie. Na podstawie opowieści w 2014 roku powstał film o podobnym tytule: "Dawca pamięci". W filmie gościnnie wystąpiła Taylor Swift, co prawda jednak pojawia się tam jedynie na parę minut, gra zmarłą córkę Dawcy.

               Historia opowiada o chłopcu, Jonaszu, który żyje w świecie pozbawionym bólu i cierpienia, ale za okropną cenę. Nie dostrzega kolorów, nie doświadcza miłości ani przyjaźni. Nie wie, co tak naprawdę znaczy być szczęśliwym. W swoje dwunaste urodziny, Jonasz zostaje wybrany jako nowy Odbiorca Pamięci. Chodzi na szkolenia do Dawcy, który przekazuje mu utracone przez społeczność wspomnienia. Z czasem zaczyna widzieć kolory, ale również dostrzega okrucieństwo społeczności. Postanawia wziąć sprawy w swoje ręce.

               Opowieść czyta się błyskawicznie ze względu na krótkie rozdziały, a po każdym chce się coraz więcej. Momentami bywa monotonna, ale reszta jest bardzo ciekawa. Mamy okazję spojrzeć na nieznaną nam wizję świata i zastanowić się nad naszym życiem. Idealna książka na zimowe wieczory.

Alicja :3

Kate Elizabeth Winslet

data urodzenia: 5 października 1975 (42 lata)
miejsce urodzenia: Reading, Anglia, Wielka Brytania
wzrost: 169 cm
stan cywilny:
trzykrotnie zamężna:
1. James Threapleton (22.11.1998 - 13.12.2001, rozwód), córka Mia Honey (ur. 12.10.2000);
2. Sam Mendes (24.05.2003 - 2010, rozwód), syn Joe Alfie (ur. 22.12.2003);
3. Ned Rocknroll (od 26.12.2012), syn Bear (ur. 07.12.2013)


Biografia:

Aktorstwa zaczęła uczyć się już w wieku 11 lat. Swoją karierę rozpoczęła od wzięcia udziału w reklamówce płatków śniadaniowych zrealizowanej dla brytyjskiej telewizji. Została dostrzeżona przez producentów teatralnych i wystąpiła na scenie w takich sztukach jak: "Adrian Mole" i "Piotruś Pan".  W filmie zadebiutowała w 1991 roku w serialu "Dark Season". Na dużym ekranie po raz pierwszy wystąpiła w 1994 roku w obrazie "Heavenly Creatures". Grała tam nastolatkę, która pomaga swojej najlepszej przyjaciółce zabić matkę. Popularność przyniosła jej rola w filmie "Rozważna i romantyczna", za którą otrzymała nominację do Oscara. Jednak gwiazdą pierwszej wielkości stała się dopiero po "Titanicu". Ten najdroższy i najbardziej reklamowany film w historii kina uczynił z niej osobę znaną na całym świecie.  Kate Winslet mimo młodego wieku jest aktorką, która potrafi wcielić się w różne role. Dobrze radzi sobie w komediach "Chłopak na dworze króla Artura", jak i dramatach "Jude". W 1996 roku partnerowała Kennethowi Branaghowi jako Ofelia w filmowej wersji "Hamleta"


Oscary:  
 Wygrany- Najlepsza aktorka pierwszoplanowa za film Lektor (2008)
Nominacja-  Najlepsza aktorka drugoplanowa za film Steve Jobs (2015)
Nominacja- Najlepsza aktorka pierwszoplanowa za film Małe Dzieci (2006)
Nominacja- Najlepsza aktorka pierwszoplanowa za film Zakochany bez pamięci. (2004)
Nominacja- Najlepsza aktorka drugoplanowa za film Iris (2001)
Nominacja- Najlepsza aktorka pierwszoplanowa za film Titanic (1997)

Ciekawostki:
1. Ma dwie siostry Annę i Beth oraz brata Jossa. 
2. Starała się o rolę pisarki Jane Austen w filmie "Zakochana Jane". Ostatecznie wybrano jednak Anne Hathaway.
3. W 2012 roku otrzymała Order Imperium Brytyjskiego klasy CBE za zasługi dla dramatu.

Madzikusiiek i Wikibuf 

Leonardo Wilhelm DiCaprio

data urodzenia: 11 listopada 1974 (43 lata)
miejsce urodzenia: Los Angeles, Kalifornia, USA

wzrost :                        183cm

Biografia:

Anegdota mówi, iż w czasie ciąży matka DiCaprio często odwiedzała różnego rodzaju wystawy i muzea, twierdząc, że kontakt ze sztuką od najwcześniejszych dni uczyni z jej dziecka artystę. Podczas jednej z takich eskapad poczuła, że synek zaczyna się poruszać, a ponieważ stało się to, kiedy podziwiała jeden z obrazów Da Vinci zdecydowała się na nazwanie swojego dziecka imieniem mistrza - Leonardo. Nie wiadomo ile w tej historii jest prawdy a ile kłamstwa, ale faktem jest, że Leonardo DiCaprio zalicza się dziś do jednego z najlepszych aktorów amerykańskiego kina. Pierwszy raz przed kamerą stanął w wieku 5. lat w serialu "Romper Room". Nie był to zbyt udany start, ponieważ Leonardo prawie został wyrzucony z planu za złe zachowanie. Później parokrotnie występował w reklamówkach i programach edukacyjnych, ale oficjalnie za jego pierwszą ważną rolę uznaje się występ w filmie "Critters 3". W roku 1993 otrzymał swoją "wielką szansę". Po pokonaniu 400. konkurentów podczas trwającego 4 miesiące "castingu" zdobył rolę u boku Roberta De Niro i Ellen Barkin w filmie "Chłopięcy świat". Krytycy byli zachwyceni. Kolejny występ w "Co gryzie Gilberta Grape'?" wprawił widzów w osłupienie. DiCaprio, wcielając się w postać niepełnosprawnego Arniego Grape'a, stworzył postać tak rzeczywistą i przekonywającą, że wielu ludzi wychodziła z kina myśląc, iż oglądali na ekranie naprawdę chorego człowieka.
Został nominowany pięciokrotnie do Oscara, a dostał go w 2016r. za rolę w filmie pt. ,,Zjawa''


Ciekawostki:
1. Zrezygnował z roli Neo w filmie "Matrix", którą otrzymał Keanu Reeves.
2.Jego przybranym bratem jest Adam Farrar.
3.Był brany pod uwagę do roli Edwarda Wilsona Jr. w filmie "Dobry agent". Ostatecznie otrzymał ją Eddie Redmayne.
4.Ubiegał się o rolę Remy w filmie "Repo Men - Windykatorzy". Jednak angaż otrzymał Jude Law.

Madzikusiiek i Wikibuf.

SKAM - reż. Julie Andem

SKAM - reż. Julie Andem

             SKAM jest norweskim serialem telewizyjnym, ale bardzo łatwo znaleźć go również w internecie. Od jesieni 2015 do 2017 roku wyemitowano cztery sezony. Zaliczany jest do gatunku dramat obyczajowy.  

             Serial opowiada o codziennym życiu grona młodzieży nastolatków z Hartvig Nissen skole w Oslo. Każdy sezon skupia się na losach jednego z bohaterów: Evie i jej trudnej relacji z chłopakiem Jonasem, związku Noory z Williamem. Trzeci, poświęcony jest chłopcu o imieniu Isaak, który zakochuje się w osobie tej samej płci, nieco starszym od niego Evenie. Czwarty, rzuca na światło dzienne religię wyznawaną przez Sanę, a mianowicie muzułmanizm. 

             Odcinki są krótkie, w przedziale 20 do 40 minut, dzięki czemu oglądało mi się naprawdę przyjemnie. Tysiące ludzi zmieniło swoje podejście do innych wyznań, stało się bardziej tolerancyjnych. Niektórzy utożsamiają się z postaciami ukazanymi w serialu, w końcu są to problemy, które przydarzają się i nam. Realistyczny, pouczający. To jeden z moich ulubionych seriali.
                                                                                                                                 
                                                                                                                                           Alicja :))

„Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender"-Leslye Walton

Recenzja „Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender"-Leslye Walton

.....................Trochę o autorce :)...........................

Leslye Walton urodziła się gdzieś na północno‑zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Uważa, że właśnie dlatego największa więź łączy ją z żonkilami, które ujawniają swoje prawdziwe piękno podczas deszczu. Pomysł na debiutancką powieść – Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender – zrodził się właśnie podczas szczególnie zimnej ulewy, kiedy Leslye rozważała logikę czy też raczej brak logiki miłości.

.................Przejdźmy do opisu książki..................

Ava urodziła się ze skrzydłami, przez co jej życie jest ciekawe i również dziwne. Dziewczyna nie miała zbyt wielu zmartwień, aż do pewnego czasu...

Na początku książki poznajemy historię rodu Roux-Lavender, w której magia była, jest i będzie bardzo ważna. Babka Avy, Emiliene, widziała duchy. Matka, Viviane, na podstawie zapachu potrafiła określić, co się wydarzy. Brat, Henry, przewidywał przyszłość i od urodzenia mówił zagadkami. Jednak Ava        nie charakteryzowała się magicznymi umiejętnościami, poza posiadaniem skrzydeł. Wszystko zaczęło się komplikować, gdy pewien dziwny mężczyzna pojawił się w jej życiu, zmieniając je o 180 stopni.         A wszystko wydarzyło się podczas przesilenia letniego.

W powieści, oprócz cudownej historii, poznajemy również świetnych bohaterów oraz interesujący wątek miłosny.

Książka bardzo nam się podobała. Uważamy, że jest niezwykle tajemnicza i wyjątkowa.

Julia Guzowska oraz Wiktoria Karpińska. 

Marek Frąckowiak

Urodził się 16.08.1950r. Zmarł 06.11.2017r.

                               Życiorys:

Absolwent Wydziału Aktorskiego łódzkiej PWSFTviT (1974). Zadebiutował w filmie Jerzego Passendorfera „Zabijcie czarną owcę” (nagroda filmowa w San Sebastián 1972 r.). Główną rolę odegrał w czechosłowackim filmie pt. „Gra ciałem”.

Zaadaptował na scenę i wyreżyserował „Grażynę” Adama Mickiewicza. Premiera odbyła się 18 kwietnia 1993 na scenie Teatru Adekwatnego w Warszawie.

Założyciel i Prezes Fundacji Przyjaciół Sztuk Aurea Porta, zajmującej się m.in. promocją twórczości muzycznej, dramaturgicznej i graficznej Bogusława Schaeffera. Felietonista i karykaturzysta w czasopismach „Gentleman”, „WIK”, „VIP”.

W 2010 i 2014 bez powodzenia kandydował do sejmiku mazowieckiego z listy Platformy Obywatelskiej.

Od 2013 chorował na nowotwór kręgosłupa, nie udało mu się pokonać choroby.

Marka Frąckowiaka pożegnano 14 listopada podczas mszy świętej w kościele pw. św. Elżbiety w Powsinie. Następnego dnia urna z prochami aktora została złożona na cmentarzu parafialnym w Podkowie Leśnej pod Warszawą.

                                    Teatr:

- Teatr Nowy w Warszawie (1974–1977)

- Teatr Współczesny w Warszawie (1977–1981)

- Teatr Na Woli (1985–1987)

- Teatr Rozmaitości (1987–1990)

- Teatr Adekwatny (od 1993)

- Teatr Rampa (od 1999)

                             Filmografia:

od 2017: „Pod wspólnym niebem” – Kapulheith

2015: „Żyć nie umierać” – ojciec Bartka

2013: „W ukryciu” – pan Wiktor

2013–2014: „To nie koniec świata” – Stanisław, ojciec Ulki

2011–2013: „Galeria” – Hubert Dworzak

2011: „Szpilki na Giewoncie” – Karol Wieczorek, mąż Zosi

2010: „Klub szalonych dziewic” – Ryszard Słomka, ojciec Karoliny

2009: „Popiełuszko. Wolność jest w nas” – ks. Teofil Boguski.

Nicolas Cage

data urodzenia:	7 stycznia 1964 (53 lata)
miejsce urodzenia:	Long Beach, Kalifornia, USA
wzrost:	183 cm
stan cywilny:	trzykrotnie żonaty: 1. Patricia Arquette (08.04.1995 - 18.05.2001, rozwód); 2. Lisa Marie Presley (10.08.2002 - 16.05.2004, rozwód); 3. Alice Kim (od 30.07.2004), syn Kal-El (ur. 03.10.2005)

Nicolas Coppola zmienił nazwisko, by robić karierę na własny rachunek i nie korzystać z uprzywilejowanej pozycji sławnego wuja Francisa Forda. Jak na ironię początkowo jego kariera związana z filmem ograniczała się do sprzedawania popcornu w foyer jednego z kin i ostatecznie to właśnie Francis Ford Coppola pomógł bratankowi rozwinąć skrzydła obsadzając go w "Rumble Fish". Od tej pory Nicolas Cage błyskawicznie piął się ku szczytom hollywoodzkiej sławy.  W latach 80. dzięki rolom w takich filmach jak: "Cotton Club", "Wpływ księżyca", "Ptasiek" czy "Peggy Sue wyszła za mąż", zdobył masową widownię. Następna dekada miała mu przynieść status supergwiazdy i honoraria sięgające 20 milionów dolarów za rolę. W jego karierze można wyróżnić dwa typy produkcji - pierwszy to ambitny repertuar ("Zostawić Las Vegas", "Adaptacja"). Drugi, dzięki któremu pokochała go publiczność, to kino sensacyjne. Cage okazał się niezrównanym aktorem kina akcji, występując w dynamicznych hitach w rodzaju "Twierdza", "60 sekund", "Bez twarzy", "Con Air - Lot skazańców". "Wiem, jakie role chciałbym grać - wykolejeńców i złych facetów. To mi wychodzi najlepiej" - powiedział. Kolekcjonuje komiksy, lubi szybką jazdę i mieszka w wybudowanym pod Los Angeles zamku.

Ciekawostki:

Od 1992 do 1994 roku był zaręczony z Kristen Zang.

Brany był pod uwagę do zagrania roli Noela w filmie "Zakochany bez pamięci". Ostatecznie angaż otrzymał Jim Carrey.

W maju 2001 roku otrzymał honorowy doktorat Sztuk Pięknych Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego Fullerton. 

W maju 2001 roku otrzymał honorowy doktorat Sztuk Pięknych Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego Fullerton.

Madzikusiiek. 

Witold Pyrkosz

Witold Henryk Pyrkosz (ur. 24 grudnia 1926 w Krasnymstawie, zm. 22 kwietnia 2017 w Warszawie) – polski

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie z 1954. Debiutował w 1955 w sztuce Włodzimierza Perzyńskiego pt. „Lekkomyślna siostra” w reżyserii Tadeusza Kubalskiego, na deskach Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, gdzie wcielił się w postać Janka Topolskiego. Debiut ekranowy zanotował 1956 w filmie „Cień”, Jerzego Kawalerowicza. W późniejszym czasie zagrał wiele pamiętnych ról, m.in. w „Mecie” Antoniego Krauzego i „Vabank” Juliusza Machulskiego. Był również współtwórcą i reżyserem kabaretu „Dreptak”. Aktor teatralny, filmowy i dubbingowy. Laureat Telekamery 2005 w kategorii Najlepszy Aktor oraz Złotych Spinek w plebiscycie Telekamery Tele Tygodnia 2007 za całokształt pracy artystycznej.

W latach 1999–2006 był radnym powiatu piaseczyńskiego. W 2006 i 2010 bez powodzenia ubiegał się o ponowny wybór.

Życie prywatne:

Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Ewa, mieli syna Pawła. Od 1964 do śmierci był żonaty z Krystyną, z którą miał dwoje dzieci – Witolda i Katarzynę.

Ze względu na pamiętną rolę w serialu pt. „Janosik” był honorowym obywatelem miasta Pyzdry.

Witold Pyrkosz spotkał się z fanami serialu „M jak miłość” w Gdyni w 2010.

Zmarł 22 kwietnia 2017 w Warszawie, w wieku 90 lat. Pogrzeb odbył się 28 kwietnia 2017 w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Górze Kalwarii. Urna z jego prochami spoczęła na miejscowym cmentarzu.

Praca aktorska:

Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach: 1955

Teatr Ludowy w Krakowie – Nowej Hucie: 1955–1964

Teatry Dramatyczne (Teatr Kameralny) we Wrocławiu: 1964–1967 oraz 1969

Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) we Wrocławiu: 1965–1968

Teatr Polski we Wrocławiu: 1969–1975

Teatr Polski w Warszawie: 1970, 1974, 1976–1981 oraz 1985

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie: 1972 oraz 1974

Estrada Stołeczna w Warszawie: 1977 oraz 1979

Teatr Studio w Warszawie: 1982

Teatr Rozmaitości w Warszawie: 1982–1983

Teatr Narodowy w Warszawie: 1983–1988

Teatr Na Woli w Warszawie: 1991, 1994 oraz 1997

Teatr Ochoty w Warszawie: 1991–1993, 1995–1996, 1999, 2003–2004

Teatr Komedia w Warszawie: 1999

Filmografia

Filmy fabularne:

ROK	TYTUŁ	REŻYSERIA
1956	„Cień”	Jerzy Kawalerowicz
1967	„Sami swoi”	Sylwester Chęciński
1972	„Kopernik”	Ewa Petelska, Czesław Petelski
1974	„Janosik”	Jerzy Passendarfer
1974	„Nie ma mocnych”	Sylwester Chęciński
1981	„Vabank”	Juliusz Machulski
1962	„O dwóch takich co ukradi księżyc”	Jan Batory
1961	„Kwiecień”	Witold Lesiewicz
1964	„Pięciu”	Paweł Komorowski
1965	„Katastrofa”	Sylwester Chęciński

Seriale:

1973	„Janosik”	Jerzy Passendorfer
2000-2017	M jak miłość	różni
1983	„Alternatywy 4”	Stanisław Bareja