Gałgany HIPERBOLA

„Nawet o tym nie myśl” Sarah Mlynowski

Książka „Nawet o tym nie myśl” znalazła się na półkach księgarń w 2014 roku. W Polsce premiera miała miejsce 3 sierpnia 2016 roku. Od tego czasu zdążyła zachwycić tysiące dziewczyn na całym świecie - w tym i mnie. Autorką tej niesamowitej powieści jest Sarah Mlynowski. 

                    Głównymi bohaterami książki są uczniowie pewnej klasy gimnazjum. Pewnego dnia przydarza im się coś niesamowitego. Zwyczajny dzień w szkole: gadasz z kimś na przerwie, śmiejesz się z wygłupów kumpla, spotykasz się z chłopakiem... No, może o tyle nietypowy, bo akurat wtedy odbywało się szczepienie przeciw grypie. I to szczepienie zmieniło wszystko. Nagle w głowach bohaterów odzywają się cudze głosy. Myśli otaczających ich ludzi. Na dodatek koledzy także słyszą, co im chodzi po głowie. Nastolatki dowiedzą się rzeczy, jakich nigdy by się nie domyśliły. Ich rzeczywistość zostanie wywrócona do góry nogami. Zmieni się ich nastawienie do świata, wrogów, przyjaciół. Co z tego wyniknie?

                    Przezabawne dialogi i komiczne wpadki to główne atuty książki. Powieść została napisana oczami nastolatków, co sprawia, że czytelnikom bardzo łatwo jest wczuć się w daną sytuację. Pisarka wykazała się dużą kreatywnością, tworząc myśli nastolatków. Książka zmusza każdego czytającego do nieustannego uśmiechu. Powieść uświadamia także, aby nie ufać byle komu, doradza także, o czym myśli przeciętny chłopak i czego nie należy przy nim robić, gdyż uznałby to za coś dziwnego. Pomaga nie przeżyć jeszcze raz tych samych krępujących sytuacji, które przeszli bohaterowie. Ta książka to istny poradnik dla każdej gimnazjalistki.  

                   Moim zdaniem, powieść jest ciekawa, zabawna, pomocna. Kiedy zaczniesz ją czytać, zostaniesz z nią do samego końca. Polecam ją każdej nastolatce, która przeżywa rozterki, rozczarowania miłosne i wiele innych problemów. Z niecierpliwością czekam na jej kontynuację, która powinna ukazać się w przyszłym roku.

Cytaty z książki:

„Olivia rozejrzała się po sali. Wszyscy wciąż gadali, ale nikt nie poruszał ustami. (…) Olivia pojęła nagle, że oni niczego nie mówią. Oni myślą. Słyszała myśli innych ludzi.”

 „Oto nasza historia. Tak właśnie z naszej grupy zrodziliśmy się my.
I tacy właśnie obecnie jesteśmy. Kiedy stanowi się grupę, w której wszyscy wzajemnie słyszą swoje myśli, granica pomiędzy ja a my jakoś się zaciera.”

„Wszyscy jesteśmy pogięci. I to, co się nam przytrafia, też jest pogięte. Moje życie teraz też się do reszty pogięło. I po prostu nie wydaje mi się, żebyśmy byli odpowiednimi ludźmi, żeby pomóc sobie nawzajem się odgiąć. Ma to sens?”

 Alicja Sokołowska :)